ساعت های غواصی ، نشان دادن زمان در اعماق دریا
قبل از جنگ جهانی اول، ساعتها به دلیل شکنندگی و عدم اطمینان، به ندرت توسط مردان استفاده میشدند. زمانی که ساعتهای مچی شروع به شکلگیری کردند، آویزههایی روی آنها لحیم میشد تا به پرسنل نظامی فرصتی برای استفاده از ساعت بدون نیاز به کمک دستها داده شود و استفاده از آنها سریعتر و سادهتر شود.
تاریخچه ساعت های غواصی
ساعت مچی غواصی در دههی ۱۹۵۰ میلادی به دلیل نیاز به ساعتی مقاوم در برابر آب و قابلیت استفاده در زیر آب توسط تیمهای غواصی در جنگ جهانی دوم به وجود آمد. در آن زمان، شرکتهای ساعتسازی مانند رولکس، اومگا و بریتلینگ به طور جدی به طراحی و ساخت ساعتهای مچی غواصی پرداختند.
طرز تهیه حلوا مجلسی: آموزش قدم به قدم + 10 ترفند طلایی برای حلوایی بینقص (2024)
نخستین ساعت های غواصی
یکی از چالشهای اصلی پیش روی هانس ویلسدورف (موسس برند رولکس ) یافتن راهی برای محافظت قاب ساعتها در برابر گردوغبار و رطوبت بود، چراکه با نفوذ آنها به داخل موتور امکان رسوب کردن یا زنگزدگی وجود داشت. او در سال ۱۹۱۴ در نامهای به شرکت «اگلر» که در آن زمان رولکس با آن همکاری داشت، تصمیم گرفت نخستین ساعت ضد اب را بسازند.
در سال ۱۹۲۲، رولکس مدل Submarine را رونمایی کرد؛ ساعتی که روی لولایی داخل یک قاب ثانویۀ بیرونی وصل بود و شیشه و دور قاب محکم پیچ شده بودند تا قاب بیرونی در برابر آب نفوذناپذیر شود. دسترسی به دسته کوک که برای کوک ساعت یا تنظیم زمان به کار میرفت، مستلزم باز کردن قاب بیرونی بود. ساعت Submarine اولین گام از تلاشهای هانس ویلسدورف برای ساخت قاب ساعتی کاملاً مُهرومومشده و با کاربری آسان بود.
نخستین ساعت ضد اب رولکس که 2 قاب داشت تا قاب بیرونی ساعت جلوی ورود ای و گرد و غبار به موتور را بگیرد.قاب اویستر که ثمرۀ این تلاشهاست، چهار سال بعد و در سال ۱۹۲۶ ثبت اختراع شد. سیستم پیچ شدن دور قاب، پشت قاب و دسته کوک به قاب میانی تضمین میکرد که قاب به طور نفوذناپذیری مُهروموم شده و بدین ترتیب، راهکاری برای محافظت از داخل ساعت در برابر عناصر مخرب بیرونی فراهم شد. هانس ویلسدورف تصمیم گرفت که نام این ساعت – و همچنین قاب آن – را «اویستر» به معنای صدف بگذارد؛ چون این قاب در واقع «مانند صدف عمل میکرد و میتوانست مدت نامحدودی را بدون خدشهای به اجزایش زیر آب بماند.» این نوآوری به منزلۀ پیشرفت و نقطهعطف بزرگی در تاریخ ساعتسازی بود.
سال بعد هانس ویلسدورف برای ارتقا کیفیت استثنایی ساعت اویستر تصمیم گرفت حرکتی نوآورانه انجام دهد. او به محض اطلاع از اینکه منشی جوان اهل برایتون انگلستان به نام مرسدس گلیتز قصد دارد عرض کانال مانش را شنا کند و در صورت موفقیت، اولین زن بریتانیایی است که این دستاورد را رقم زده است، از او خواست که ساعت اویستر را به دست ببندد تا معلوم شود که این ساعت کاملاً ضدآب است. پس از شنای طاقتفرسای او در آبهای خشن و سرد، خبرنگار روزنامۀ تایمز گزارش داد که «خانم گلیتز یک ساعت طلای کوچک به دست داشت که دیدیم در تمام طول شنا زمان را به خوبی نشان داده است.»
در سال 1927 هانس ویلسدورف برای اینکه از قابلیت ضد اب بودن این ساعت مطمین شود این ساعت توسط مرسدس گیلتز استفاده شد که یک شناگر حرفه ای بریتانیایی بود در طی عبور از کانال منش در اعماق دریا و در اب سرد به خوبی ساعت را نشان میداد.
هانس ویلسدورف در نهایت ساعت را در تنگ یک ماهی قرار داد و در ویترین قرار داد تا همه مردم از ضد اب بودن ان اظمینان کسب کنند.

[ ساعت رولکس اویستر در دست مرسدس گیلتز برای شنا در کانال مانش

همانطور که تغییر سبک زندگی رولکس را بر آن داشت تا قاب ضدآب را ابداع کند، سپس توجه این برند به طراحی و تولید ساعتهای مچی جدید و حرفهای برای پیشگامان غواصی عمیق جلب شد. ساعت Submariner که در سال ۱۹۵۳ عرضه شد، اولین ساعت مچی غواصی بود که قابلیت ضدآب آن تا عمق ۱۰۰ متری (٣٣٠ فوت) تضمین شده بود. دور قاب قابل چرخش و دیسک مدرج آن به غواصان امکان میداد تا زمان خود در زیر آب را تنظیم کنند و بتوانند ذخیرۀ گاز تنفسی خود را مدیریت نمایند. امنیت قاب اویستر به لطف دسته کوک پیچی و جدید ساعت بیشتر شده بود: سیستم توئینلاک که از دو ناحیۀ مُهرومومشده برخوردار بود.
Submariner زمانی معرفی شد که غواصی بهتدریج به فعالیت عمومیتری تبدیل میشد. شیفتگی مردم به اکتشاف اقیانوس منجر به تأسیس اولین مدارس غواصی شد.
ساعت Submariner بهعنوان ساعت ضد آب، مقاوم، فنی و کاملاً خوانا، با توجه به این محبوبیت تازه کشفشده طراحی شده بود. این ساعت به انتخاب اصلی غواصان تبدیل شد و اعتمادبهنفس لازم برای ورود به اعماق دریا را به آنها بخشید.
ساعت Submariner رولکس که در سال ۱۹۵۳ عرضه شد، اولین ساعت مچی غواصی ضدآب تا عمق ۱۰۰ متر (٣٣٠ فوت) بود. این عمق در سال بعد به ۲۰۰ متر، و سپس در سال ۱۹۸۹ به ۳۰۰ متر افزایش یافت. ساعت Submariner Date در زمان معرفی در سال ۱۹۶۹ تا عمق ۲۰۰ متر (۶۶۰ فوت) و از سال ۱۹۷۹ به بعد تا عمق ۳۰۰ متر (۱۰۰۰ فوت) به طور تضمینشده ضدآب بود. این پیشرفتهای پیدرپی گواهی بر تلاشهای بیوقفه رولکس برای عقب راندن مرزهای ضد آب بودن است؛ تلاشی که با توسعه قاب اویستر در دهه ۱۹۲۰ آغاز شد.

نخستین ساعت ضد اب که تا عمق 300 متری مقاومت میکند.
چندین ویژگی فنی و جنبههای طراحی مدلهای Submariner در سال ۱۹۸۱ هنگام تدوین استاندارد بینالمللی برای ساعتهای غواصی در نظر گرفته شد. Submariner همچنین نقطه آغاز ماجراجویی بزرگی بود که به ظهور کل خانواده ساعتهای ما که برای غواصی در اعماق دریا طراحی شدهاند، منجر شد: Sea-Dweller (سال ۱۹۶۷)، Rolex Deepsea (سال ۲۰۰۸) و Deepsea Challenge (سال ۲۰۲۲).


ساعت رولکس deap sea challengeحتی جیمز کامرون نیز در طول دوران ضبط فیلم تایتانیک از ساعت زولکس سابمرینر استفاده کرده است.

جهت مطالعه تاریخچه ساعت رولکس ، روی رولکس کلیک کنید.
Panerai radiomir(1936)
نیروی دریایی ایتالیا با نام Panera نمونههای ساعت خود را ساخت که امروزه با نام Radiomir شناخته میشود. این ساعتها، تا عمق 30 متری آب، مقاومت میکردند. اولین ساعتهای Radiomi دارای بدنه 47 میلیمتری بودند و توسط Rolex ساخته شدند. در سال ۱۹۳۶، با نزدیک شدن به جنگ جهانی دوم، نیروی دریایی سلطنتی ایتالیا دوباره به Panerai آمد تا یک ساعت دریایی بسازد که نورانی، بزرگ، آسان برای خواندن و مقاوم در برابر آب بود. نیروی دریایی به ساعتهایی نیاز داشت که به صراحت برای قورباغهنشین فرماندهی گروه زیردریایی اول نیروی دریایی سلطنتی ایتالیا طراحی شده بودند که سوار بر اژدرهای آهسته زیر آب میشد. برای به ثمر رساندن اولین ساعت های نظامی-دریایی، پانرای به رولکس روی آورد، که قبلاً Oyster را داشت، یک قاب ضد آب که این برند در سال ۱۹۲۶ ایجاد کرد. رولکس قاب ۲۶ میلی متری Oyster خود را برای Panerai بزرگ کرد و ساعت ها را با حرکت ساعت جیبی مجهز کرد.

اولین ساعتهای رادیومیر (که به وضوح شبیه ساعتهای رولکس اویستر آن زمان هستند) در آن زمان اندازه بزرگی داشتند، اما برای استفاده نظامی با اعداد و شاخصهای درخشان طراحی شدهاند که همه ویژگیهای رادیومیر امروزی است. Panerai 10 نسخه برای نیروی دریایی ایتالیا ایجاد کرد و شروع به بهبود و پیشرفت کرد. در سال ۱۹۳۸، این برند رادیومیر جدیدی را با صفحه ساندویچی معروف امروزی، با صفحات همپوشانی برای خوانایی بیشتر رادیوم درخشان، رونمایی کرد. این چهار عدد اصلی (۱۲، ۳، ۶، ۹) و شاخص های چوب را نشان می داد.
panerai radiomir 1938
در سال ۱۹۴۰، در پاسخ به درخواست نیروی دریایی سلطنتی ایتالیا برای مقاومت در برابر آب برای مدت طولانی، Panerai رادیومیر را دوباره کار کرد و Radiomir 1940 را با جعبه ای که از یک بلوک فولادی آسیاب شده بود و یک تاج تغییر شکل داده شده بود که از مخروطی به شکل تبدیل شده بود رونمایی کرد. لوله ای با پیشرفت در مواد شب تاب، Panerai در سال ۱۹۴۹ از Luminor با یک ماده درخشان ثبت شده جدید که بر پایه تریتیوم بود رونمایی کرد. در عرض یک سال، انتقال از ماده Radiomir به Luminor کامل شد.
paneri radiomir1943

Blancpain Fifty Fathoms (1953)
Blanpain اولین ساعت مقاوم در برابر آب خود را با نام Fifty Fathoms معرفی نمود. (Fifty Fathoms برابر با 300 فوت یا حدود 91 متر است. این میزان بیشتری عمقی بود که غواصان میتوانستند در آن زمان با این تجهیزات بروند

اولین ساعت غواصی Breitling (1957)
Breitling اولین ساعت غواصی خود را در سال 1957 معرفی نمود. این ساعت تا عمق 200 متری ضد آب بود. مدل کرونوگرافی این ساعت نیز در سال 1959 به بازار عرضه شد.

omega first diving watch
اولین ساعت غواصی امگا ، قاب این ساعت از دو بخش مجزا تشکیل شده است یکی حاوی قطعات اصلی ساعت و دیگری جهت محافظت در برابر آب.
این ساعت در ابتدا در دو متریال طلا و استیل در دسترس بود،وجود کریستال یاقوت کبود در قسمت قاب محافظ آن در آن دوره یک نوآوری محسوب میشود.
ساعت omega marine سال 1936 در دریاچه ژنو تا عمق 73 متری رفت و در زمینه مقاومت در برابر آب موفق بود.
و در نهایت سال 1973 رسما این ساعت توسط آزمایشگاه سوئیس برای هوالوجی آزمایش شد و مشخص شد که میتواند تا عمق 135 متری فشار آب را تحمل کند.

ویژگی های ساعت های غواصی
- مقاومت در برابر آب: ساعت مچی غواصی باید مقاوم در برابر آب باشد و به عمقهای مختلفی تحمل فشار آب داشته باشد. بعضی از ساعتهای مچی غواصی قابلیت تحمل فشار آب تا ۱۰۰۰ متر را دارند همچنین این ساعت های باید در برابر سرما نیز مقاومت نشان دهند بدلیل اینکه در اعماق دریا دما به مراتب سرد تر است و باید مقومت کنند تا برای شناگران و غواصان مشکی پیش نیاید ، با افزایش عمق و وارد شدن به قسمت های عمیق تر فشار وارد شده نیز افزایش پیدا میکند پس باید در برابر این فشار مقاومت مناسبی از خود نشان دهند.
- نمایشگر زمان کمنور: ساعت مچی غواصی باید دارای نمایشگری باشد که در شرایط کم نوری قابل خواندن باشد. برای این منظور از تکنولوژیهای مانند بدون تابش (Luminous) و استفاده از عناصر فسفری استفاده می شود ، ساعت های قواصی چون در زیر اب استفاده میشوند و در اعناق دریا نور به اندازه کافی وجود ندارد باید از غقریه های شبرنگ یا فسفری استفاده کرد تا در تاریکی همه اعداد و غقربه ها قابل مشاهده و خوانا باشد.
- قابلیت تایمر گرفتن: برخی ساعتهای مچی غواصی دارای تایمری برای شمارش زمان زیر آب هستند که به غواصان کمک میکند تا زمان غواصی را مدیریت کنند و تایمر این ساعت ها نباید خطا داشته باشد باشد زیرا کوچکترین خطا در تایمر و یا کرنوگراف این ساعتها موجب اشتباه در محاسبات میشود.
- قابلیت نشان دادن زمان گذشته: برخی ساعتهای مچی غواصی دارای بخشی هستند که به غواصان اجازه میدهد زمانی را که زیر آب بودهاند را در نظر بگیرند بعضی ساعت های غواصی یک بزل چرخان دارند که میتواند مدت زمان غواصی و یا شنا کردن را با ان مشاهده کنند و این بزل فقط در یک جهت میجرخد تا درصورت برخود هر گونه چیزی به ان فقط در یم جهت بچرخد و زمان غواصی را به اشتباه کمتذ نشان ندهد تا غواصان در صورت اشتباه هم زودتر از اب بیرون بیایند.
rolex diving bezel
- مقاومت در برابر ضربه: ساعت مچی غواصی باید مقاوم در برابر ضربات و خط و خش باشد، زیرا غواصی در محیط آبی ممکن است با سطح های سخت و تیزی برخورد کند.
- قابلیت تنظیم زمان بدون خارج کردن ساعت از دست: برخی ساعتهای مچی غواصی دارای قابلیت تنظیم زمان هستند که حتی در شرایط زیرآبی هم میتوان آن را تنظیم کرد این ساعت ها ثسمت کوک انها مانند ساعت های خلبانی قسمت کوک انها درشت و بزرگ است تا بتوان به راحتی با دستکش قابل لمس و کوک کردن باشند.
seiko diving watch
7. بند مقاوم: بند ساعت مچی غواصی باید مقاوم در برابر خوردگی و رطوبت باشد و حتی با تماس با آب شور نیز خراب نشود. برخی از ساعتهای مچی غواصی از بندهایی با جنس کامپوزیت یا جنسی مقاوم در برابر خوردگی استفاده میکنند ساعت های قواصی باید بند مقاوم داشته باشند تا به راحتی پاره نشوند و یا جدا نشوند و همچنین باید به گونه ای طراحی شوند که بتوان به راحتی روی لباس نیز ساعت را دست کرد تا به راحتی بتوان ساعت را مشاهده کرد.
8. دریچهی آزادسازی هلیوم : برخی از مدلهای ساعت غواصی یک دریچهی آزادکنندهی هلیوم دارند. این دریچه معمولا در طرف مقابل تاج قرار دارد و برای آزاد کردن مولکولهای هلیومی طراحی شده که ممکن است در حین غواصی در داخل قاب ساعت جمع شوند ، وجود دریچههای آزادسازی هلیوم برای ساعتهای غواصی تجاری و نظامی که مدتزمان بیشتری را در اعماق آب غواصی میکنند یا در شناورهای غواصی میمانند، اهمیت دارد. در طول چنین غواصیهایی، ممکن است که گاز هلیوم به داخل قاب ساعت نفوذ کند و با بازگشت غواص به سطح آب، باعث فشار به ساعت شود. اگر این هلیوم آزاد نشود، میتواند کریستال ساعت را بکند یا به حرکت آن آسیب برساند. با آزاد کردن این گاز اضافی از طریق دریچهی آزادسازی هلیوم، میتوان فشار قاب ساعت را بدون به خطر انداختن مقاومت آن در برابر آب تنظیم کرد.
امیدواریم که این مطالب بتواند به شما کمک کند تا اطلاعاتی در رابطه با ساعت ها غواصی به شما بدهیم تا بتوانید به راحتی انتخاب و تصمیم گیری کنید.




rolex diving bezel
seiko diving watch 


